Αντίσταση στα Γιάννενα


Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2013

Αλληλεγγύη στον αγώνα των δύο απολυμένων της ACS Ζωγράφου!

Τον αγώνα τους συνεχίζουν να δίνουν οι δυο εργαζόμενοι που απολύθηκαν από το κατάστημα της ACS Ζωγράφου τον Γενάρη του 2009. Απολύθηκαν για τη συνδικαλιστική τους δράση, για το γεγονός ότι κράτησαν το κεφάλι ψηλά, κόντρα στην εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία, για το γεγονός ότι είχαν γίνει αγκάθι στο μάτι της εργοδοσίας, γιατί συμμετείχαν στους απεργιακούς αγώνες, γιατί προάσπιζαν τα δικαιώματα των εργαζόμενων του κλάδου. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετώπισαν την απόλυση τους και τον αγώνα τους που ξεκίνησε από τότε. Ως κομμάτι, δηλαδή, των αγώνων του εργατικού κινήματος απέναντι στο κεφάλαιο και την εργοδοσία. Γι’ αυτό και από την πρώτη στιγμή, μέσα από τη δική τους δικαίωση, προσέβλεπαν στην παρακαταθήκη που θα έμενε για τον κλάδο της ταχυδρόμησης- ταχυμεταφοράς στον οποίο, εδώ και χρόνια, χτυπιούνται ανελέητα τα εργασιακά δικαιώματα. Εκτός, όμως, από την απόλυση τους, είχαν να αντιμετωπίσουν και ένα επιπλέον ζήτημα: η αποζημίωση απόλυσης που τους κατέβαλε η εργοδοσία ήταν με την ιδιότητα του εργάτη και όχι του υπαλλήλου.
Παρότι οι δύο εργαζόμενοι δικαιώθηκαν πρωτόδικα, ο εργοδότης προσέφυγε στο εφετείο προκειμένου να κερδίσει χρόνο αλλά και να πτοήσει τους εργαζόμενους. Ωστόσο, και η πρόσφατη απόφαση του εφετείου δικαιώνει τους δύο εργαζόμενους, κρίνοντας άκυρες τις απολύσεις και αναγνωρίζοντας τους την υπαλληλική ιδιότητα.
Η απόφαση αυτή είναι ήδη μια σημαντική επιτυχία, όχι μόνο για τους δυο εργαζόμενους, αλλά για ολόκληρο τον κλάδο. Ειδικότερα αν σκεφτεί κανείς την περίοδο στην οποία βγαίνει μια τέτοια απόφαση. Την ίδια στιγμή, δηλαδή, που οι αντεργατικοί νόμοι των τελευταίων τριών χρόνων επιβάλλουν ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα, χωρίς συλλογικές συμβάσεις και με κατάργηση όλων των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτές. Την ίδια στιγμή που το κεφάλαιο και η εργοδοσία, πλήρως αποθρασυμένοι, προχωρούν σε μαζικές απολύσεις, πετώντας τους εργαζόμενους στην ανεργία, την φτώχεια και την εξαθλίωση. Την ίδια στιγμή που γενικεύεται η επισφαλής και απλήρωτη εργασία. Την ίδια στιγμή που ο ιμπεριαλισμός και το ντόπιο κεφάλαιο μετατρέπουν τη χώρα σε μια απέραντη Ειδική Οικονομική Ζώνη και το εργατικό δυναμικό σε σύγχρονους δούλους.
Αυτή η κατάσταση αποτυπώνεται γλαφυρά και στο χώρο της ταχυδρόμησης-ταχυμεταφοράς. Γενικεύονται οι πιέσεις και οι μονομερείς ενέργειες από τη μεριά της εργοδοσίας για αλλαγή των εργασιακών σχέσεων. Γενικεύεται η υπογραφή νέων ατομικών συμβάσεων που «μηδενίζουν το κοντέρ» των δικαιωμάτων και διαμορφώνουν μισθούς των 400-500 ευρώ, υπό τον εκβιασμό «υπογράφεις ή απολύεσαι». Παράλληλα, το αντιδραστικό καθεστώς του «φραντσάιζ», σε συνδυασμό με το αντεργατικό διαμορφωμένο νομικό οπλοστάσιο, αποτελεί το Δούρειο Ίππο για το παραπέρα σάρωμα των εργασιακών δικαιωμάτων και την παραπέρα κλιμάκωση της εργοδοτικής ασυδοσίας. Ο διαχωρισμός σε μητρική εταιρία και πράκτορες δίνει τη δυνατότητα τόσο στη μητρική όσο και στον πράκτορα (που συνήθως είναι εγκάθετος της μητρικής) να ανοιγοκλείνουν όποτε θέλουν καταστήματα, να πετάνε ξαφνικά τους εργαζόμενους στην ανεργία, να μην αναλαμβάνουν καμιά υποχρέωση απέναντι σε αυτούς. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, μόλις τον τελευταίο χρόνο, είναι η Speedex Εξαρχείων, η Γενική Ταχυδρομική Αιγάλεω, η ACS σε Άλιμο και Γλυφάδα. Μια κατάσταση που θα γενικευτεί ραγδαία, αφού η κρίση του συστήματος επιβάλλει ανακατάταξη κεφαλαίων (εξαγορά-συγχώνευση εταιριών) και στον κλάδο της ταχυδρόμησης-ταχυμεταφοράς. Ήδη δρομολογείται η ιδιωτικοποίηση του «φιλέτου» των ΕΛΤΑ, με τους ξένους κολοσσούς του κλάδου να εκφράζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αυτός ο ανταγωνισμός θα έχει τρομακτικές συνέπειες για τους εργαζόμενους του κλάδου που, στις νέες εφιαλτικές συνθήκες, θα κληθούν από το κεφάλαιο (ξένο και ντόπιο) να πληρώσουν είτε τα κέρδη τους είτε τα «ελλείμματα» τους.
Αν, λοιπόν, η απόφαση του εφετείου είναι μια σημαντική επιτυχία για τους δυο εργαζόμενους και για όλο τον κλάδο σε μια τέτοια συγκύρια, η πλήρης δικαίωση τους δεν μπορεί να στηριχτεί μόνο στις αποφάσεις της αστικής δικαιοσύνης. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι εργαζόμενοι, γι’ αυτό άλλωστε ζητούν τη στήριξη από σωματεία, εργατικά σχήματα, φοιτητικούς συλλόγους, συλλογικότητες, σχήματα γειτονιάς κ.ά. Γιατί γνωρίζουν καλά ότι αυτό είναι υπόθεση του ίδιου του εργατικού-λαϊκού κινήματος και των όρων που διαμορφώνει μέσα από κάθε αναμέτρηση, μικρή ή μεγάλη. Γι’ αυτό άλλωστε πρέπει να αξιοποιηθεί αυτή η εξέλιξη, να στηριχτεί πλατιά μέχρι τη τελική δικαίωση τους, να δώσει ελπίδα και κουράγιο στους εργαζόμενους. Να στείλει μήνυμα αντίστασης, οργάνωσης και ανυποχώρητου αγώνα, συλλογικής δράσης και ταξικής αλληλεγγύης σε κάθε τόπο δουλειάς, ενάντια στην τρομοκρατία του κεφαλαίου και της εργοδοσίας.
Ερωτηματικά προκαλεί και πάλι η επιλεκτική στάση του ΣΕΤΤΕΑ, του κλαδικού σωματείου, αφού για μια τέτοια εξέλιξη (που μάλιστα αφορά μέλη του) δεν έχει βγάλει ένα ψήφισμα αλληλεγγύης, φέρνοντας στο μυαλό την απαράδεκτη στάση του συγκεκριμένου σωματείου και στην περίπτωση της Γενικής Ταχυδρομικής Αιγάλεω. Και μάλιστα, την ίδια στιγμή που για το ζήτημα της ACS Αλίμου και Γλυφάδας έχει κηρύξει πρόσφατα (8 Οκτώβρη) 24ωρη απεργία και 8ωρο αποκλεισμό στα κεντρικά της εταιρίας.
Από τη μεριά μας, καλούμε τους εργαζόμενους -και ειδικότερα του κλάδου των ταχυμεταφορών- και τις αγωνιστικές εργατικές συλλογικότητες να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον αγώνα αυτό μέχρι την οριστική του δικαίωση και την πλήρη αποζημίωση των δύο εργαζομένων. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνται ήδη τα μέλη της Ταξικής Πορείας και των Αγωνιστικών Κινήσεων φοιτητών-εκπαιδευτικών, προσπαθώντας να ανοίξουν το ζήτημα μέσα στα σωματεία και τους φοιτητικούς συλλόγους.

πηγή: Προλεταριακή Σημαία