Ένα κίνημα αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες που δεν θα παραβλέπει τον πόλεμο ως αιτία της προσφυγιάς και δεν θα περιορίζεται στην αναγκαία ανθρωπιστική διάσταση της αλληλεγγύης. Η πραγματική αλληλεγγύη προς τους λαούς της περιοχής μας έχει ως προϋπόθεση τη πάλη για ανεξαρτησία της χώρας, για διώξιμο των αμερικάνικων βάσεων και έξοδο της χώρας απ' όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Να φύγουν τα καράβια του ΝΑΤΟ από το Αιγαίο.
Την εκδήλωση άνοιξε η Κρυσταλλία Βιτούλα και την εισήγηση παρουσίασε ο Ταξιάρχης Χρήστου. Επίσης τοποθετήθηκε εκπρόσωπος της ΑΤΙΚ ο οποίος αναφέρθηκε ιδιαίτερα στη Τουρκία και την πολιτική του καθεστώτος της, στο κίνημα των Κούρδων, στην ανάγκη ανάπτυξης αντιιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού κινήματος αλληλεγγύης στους πρόσφυγες στη Τουρκία όπως και σε όλες τις χώρες της περιοχής.
Χαιρέτησε επίσης και εκπρόσωπος της "Κίνησης Χειραφέτησης ΑμεΑ - Μηδενική Ανοχή"ο οποίος έθεσε μια ιδιαίτερη διάσταση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες. Αυτό της αναπηρίας που αφορά το 30% του συνόλου και που χρειάζεται μια πιο ιδιαίτερη αντιμετώπιση - στήριξη.
Η εκδήλωση συνεχίστηκε με παρεμβάσεις από τους συμμετέχοντες όπου ο καθένας πρόσθετε και μια ιδιαίτερη διάσταση στα ζητήματα του πολέμου και της προσφυγιάς.
Ακολουθεί η εισήγηση στην εκδήλωση:
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Οι αυταπάτες που καλλιεργούσε όταν εκλέχθηκε η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς Αριστερά» κι ο ΣΥΡΙΖΑ ότι τάχα θα μπορούσε να «παίξει» με τις αντιθέσεις των ιμπεριαλιστών – κύρια ΗΠΑ και ΕΕ, αλλά και Ρωσίας – εξωραΐζοντας τους ταυτόχρονα, και να τις αξιοποιήσει, καταρρέουν σήμερα με τραγικό τρόπο. Την ίδια στιγμή που διεξάγεται ένας ακόμα γύρος της σκληρής επίθεσης, που στην τωρινή του φάση έχει ως αιχμή την αμφισβήτηση του δικαιώματος του λαού στην ασφάλιση και τη σύνταξη, η κατάσταση που έχει να κάνει με τις ενδο-ιμπεριαλιστικές κόντρες, τα πολεμικά τους σχέδια, τον ίδιο τον πόλεμο στην Μέση Ανατολή, την εμπλοκή της χώρας αλλά και το προσφυγικό-μεταναστευτικό ζήτημα, εξελίσσεται ολοένα και πιο επικίνδυνα για τους λαούς.
Ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστών (ΗΠΑ, Γαλλίας, Γερμανίας, Ρωσίας) παροξύνεται. Έχει ήδη δημιουργήσει εστίες πολέμου - απ΄ την Ουκρανία και μέχρι τη Συρία και τη Λιβύη - και προκαλεί ένταση της εκμετάλλευσης, δυστυχία για τους λαούς και μαζική προσφυγιά. Στο «κουβάρι» μπλέκονται κι οι επιδιώξεις διάφορων «περιφερειακών δυνάμεων» σαν την Τουρκία και τη Σαουδική Αραβία, πάντα στο πλαίσιο των ορίων που τους θέτουν οι ίδιοι οι ιμπεριαλιστές.
Στο πλαίσιο αυτό διεξάγεται στη χώρα μας και η επίθεση των «μνημονίων» και των αντιλαϊκών μέτρων που απαιτούν τα ιμπεριαλιστικά αφεντικά της «τρόικα» (ή «κουαρτέτου») και η ντόπια εξαρτημένη μεγαλοαστική τάξη. Με διαχειριστή σήμερα την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Μεγάλες πιέσεις και απαιτήσεις και στο γεωπολιτικό επίπεδο, τίθενται κύρια από ΗΠΑ και ΕΕ σε εξαρτημένες αστικές τάξεις σαν τη «δική μας» και στην κυβέρνησή της. Απαιτήσεις για νέες «διευκολύνσεις» προς τους φονιάδες των λαών, τις οποίες η κυβέρνηση αποδέχεται και εφαρμόζει. Παράλληλα καλείται να επωμιστεί και τις συνέπειες και των άλλων δεινών που παράγει η πολιτική των ιμπεριαλιστών, όπως του ξεριζωμού των θυμάτων του πολέμου. Ενώ είναι ακόμα «ζητούμενος» ο ρόλος που επιφυλάσσουν για την Ελλάδα οι ιμπεριαλιστές, στη σκακιέρα της περιοχής. Οι εξελίξεις αυτές στο γεωπολιτικό επίπεδο επισκιάζουν ακόμα και τα «παρακάλια» της μεγαλοαστικής τάξης και της κυβέρνησης προς τους ιμπεριαλιστές, για ένα «κούρεμα» του χρέους, του εργαλείου αυτού της εξάρτησης. Είναι φανερό πως ισχυρές κυρίαρχες δυνάμεις στην ΕΕ σπρώχνουν για να γίνει η Ελλάδα «φύλακας» εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων και ανάχωμα στις προσφυγικές ροές προς την Δυτική και Κεντρική Ευρώπη. Στο πλαίσιο αυτών των επιδιώξεων ακούγονται και σενάρια παζαρέματος ενός τέτοιου ρόλου της Ελλάδας με τις χρονολογικές μνημονιακές «υποχρεώσεις» της.
Τα μέτωπα του πολέμου δεν κλείνουν. Στην Ουκρανία συντηρείται η αντιπαράθεση ΗΠΑ-Ρωσίας, αφού έφτασε σ΄ ένα όριο πέρα απ΄το οποίο θα έμπαινε σ’ ένα άλλο επίπεδο μετωπικής πλέον αντιπαράθεσης, που δεν αντιστοιχεί στις σημερινές τους δυνατότητες. Στη Συρία οι ΗΠΑ και οι άλλες δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις διεξάγουν μια μακρόχρονη επέμβαση με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης του Ασάντ και την εκδίωξη της Ρώσικης παρουσίας από την περιοχή, απέναντι στην οποία η Ρωσία, μετά την Ουκρανία, έχει προβάλει μια δυναμική στρατιωτική και διπλωματική αντίδραση. Ο πόλεμος στη Συρία συνεχίζεται μετά και την άμεση εμπλοκή της Γαλλίας και της Ρωσίας με τους βομβαρδισμούς, με πρόσχημα την καταπολέμηση του ISIS, αυτού του σκοταδιστικού-αντιδραστικού δημιουργήματος του ιμπεριαλισμού. Βομβαρδισμοί που έχουν προκαλέσει - και συνεχίζουν να προκαλούν - όχι λίγες δολοφονίες αμάχων και λαού. Η προσωρινή εκεχειρία της 22 του Φλεβάρη, μετά τη συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ - Ρωσίας, με τη σύμφωνη γνώμη και των άλλων ιμπεριαλιστών (Γερμανίας, Γαλλίας και Βρετανίας) ούτε ανατρέπει τους κινδύνους, ούτε αποτελεί μια συμφωνία «ειρήνης» ανάμεσα στους αντιμαχόμενους ιμπεριαλιστές. Μάλλον ως μια μικρή «ανάπαυλα» μπορεί να ερμηνευτεί - κι αυτή «υπό όρους» - μετά και την πρόσφατη αναβολή των διαπραγματεύσεων στη Γενεύη. Μια «ανάπαυλα» προετοιμασίας νέων γύρων πολεμικών αναμετρήσεων, σε πιο αναβαθμισμένο μάλιστα επίπεδο.
Εκτός απ΄ τη Συρία όμως, μια χώρα κατεστραμμένη, που έχει μετατραπεί σε πεδίο αντιπαράθεσης Δύσης – Ρωσίας, το πολεμικό θερμόμετρο είναι ανεβασμένο σ’ ολόκληρη την ευρύτερη περιοχή. Η Τουρκία μπήκε πιο ενεργά «στο χορό» βομβαρδίζοντας τους Κούρδους της Συρίας, ενώ το Κουρδικό ζήτημα δε μένει «αναξιοποίητο» ούτε απ΄ τις ΗΠΑ, ούτε απ τη Ρωσία που εκμεταλλεύονται αυταπάτες που κυριαρχούν σε δυνάμεις των Κούρδων. Το Ισραήλ συνεχίζει τη δολοφονική του πολιτική ενάντια στους Παλαιστίνιους και στη Γάζα. Η Υεμένη, η Σαουδική Αραβία και το Ιράν επίσης, δεν μένουν έξω από το θερμό τόξο. Οι κίνδυνοι μιας γενικότερης ανάφλεξης είναι υπαρκτοί και η αιτία που τους γεννά είναι η προσπάθεια του κάθε ιμπεριαλιστή να προωθήσει τα σχέδια του, γεγονός που οξύνει τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς διευρύνει το θέατρο των αναμετρήσεων τους και εισάγει σε αυτούς όλο και πιο «θερμά» μέσα. Με θύματα ολόκληρες χώρες και λαούς, κάποιοι απ΄ τους οποίους έχουν ήδη μπει στο μύλο της καταστροφής, όπως το Ιράκ, η Υεμένη, η Λιβύη, το Αφγανιστάν... Μέσα σ΄ αυτό το πλαίσιο οι ΝΑΤΟϊκοί ιμπεριαλιστές φέρνουν στο τραπέζι κι ένα νέο διχοτομικό «σχέδιο Ανάν» για την Κύπρο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Με πρόσχημα τον έλεγχο των προσφυγικών ροών των ξεριζωμένων λαών, δεκάδες πλοία του ΝΑΤΟ εγκαταστάθηκαν στο Αιγαίο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ – αυτή που έταζε το προηγούμενο διάστημα και νέα αμερικανο-ΝΑΤΟϊκή Βάση στην Κάρπαθο - αποδέχθηκε απόλυτα το «σχέδιο» αυτό που αρχικά προτάθηκε απ’ τη Γερμανία, για να περάσει στη συνέχεια η σκυτάλη, στους αμερικάνους ιμπεριαλιστές. Η κυβερνητική εκπρόσωπος παρουσίασε ως καθοριστικό το ρόλο της δραστηριοποίησης του ΝΑΤΟ και δήλωσε πως ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε είχε ,ούτε έχει θέση κατά του ΝΑΤΟ!
Οι ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις προφανώς δεν ήρθαν στο Αιγαίο «για καλό» όπως θα΄ λεγε κι ο λαός μας. Δεν ήρθαν για να «διασώσουν» τους δυστυχισμένους πρόσφυγες απ΄ τη Συρία που οι ίδιες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, που απαρτίζουν το ΝΑΤΟ, ξερίζωσαν απ΄ τον τόπο τους. Δεν ήλθαν μόνο για να φράξουν το δρόμο εξόδου τους προς την Ευρώπη και να παίξουν ρόλο δύναμης επαναπροώθησης τους που θα μας κάνει μάρτυρες και νέων «επεισοδίων» δολοφονικής απώθησης τους. Ήρθαν κυρίως - απαντώντας και στην παρουσία και τον ανεφοδιασμό του ρωσικού στόλου στη Μεσόγειο – για να αναβαθμίσουν τις αμερικανοΝΑΤΟϊκές πολεμικές επιδιώξεις και σχεδιασμούς τους στη Συρία και την περιοχή. Με τον τρόπο αυτό εμπλέκουν άμεσα την Ελλάδα, που ήδη χρησιμοποιείται ως βάση εξόρμησης, στον πόλεμο αυτό. Γι’ αυτό αναβαθμίζουν και τη Βάση της Σούδας.
Ταυτόχρονα η ντόπια μεγαλοαστική τάξη, εκχωρώντας ακόμα κι αυτά τα κυριαρχικά δικαιώματα στους ιμπεριαλιστές, τους θέτει άμεσα ουσιαστικά «τοποτηρητές» και ρυθμιστές των Ελληνο-τουρκικών σχέσεων με ότι κινδύνους συνεπάγεται αυτό για τους δύο λαούς. Είναι γνωστό πως το ΝΑΤΟ δεν αναγνωρίζει σύνορα μεταξύ μελών του και θεωρεί πως στο Αιγαίο δεν υπάρχουν αμφισβητήσεις κυριαρχικών δικαιωμάτων αλλά «διμερείς διαφορές». Το «θόλωμα» του αν καταπατώνται κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, του αν παραβιάζονται ή όχι οι συνοριακές γραμμές της Ελλάδας με την Τουρκία μπορεί ν΄ αποτελέσει πηγή εντάσεων και υπονόμευσης της ειρήνης ανάμεσα στους λαούς Ελλάδας και Τουρκίας και να οξύνει τις αντιθέσεις των δύο εξαρτημένων αστικών τάξεων.
Γι’ αυτούς τους λόγους θα πρέπει να ζωντανέψει ένα μαζικό αντιιμπεριαλιστικό αντιπολεμικό κίνημα που να μπει φραγμός στα σχέδια τους σε βάρος του λαού μας. αλλά και των άλλων λαών. Ενάντια στην παρουσία των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στο Αιγαίο! Ενάντια στις Βάσεις και στην εμπλοκή και συμμετοχή της χώρας μας στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών! Ένα κίνημα που θα προβάλει τη φιλία των λαών Ελλάδας-Κύπρου – Τουρκίας – Κουρδιστάν, ενάντια στους κοινούς εχθρούς - ιμπεριαλιστές, ενάντια στην εθνικιστική υποδαύλιση.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Ο ξεριζωμός εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων απ’ τις χώρες τους ως συνέπεια του ιμπεριαλιστικού πολέμου, συνεχίζεται καθημερινά και με αμείωτο ρυθμό. Οι άνθρωποι αυτοί αναγκάζονται να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς προς την Ευρώπη με κόστος συχνά - πυκνά την ίδια τη ζωή τους και των παιδιών τους, στα νερά του Αιγαίου και της Μεσογείου. Πρόκειται για λαούς, όπου υπαίτιοι για την κατάσταση τους και για την προσφυγιά τους, είναι οι ίδιοι αυτοί που εκμεταλλεύονται και το δικό μας το λαό, που απαιτούν συνεχώς την επιβολή νέων αντιλαϊκών μέτρων και «μνημονίων». Είναι οι ίδιοι που θέλουν να εμπλέξουν τη χώρα και το λαό μας στα πολεμοχαρή τους σχέδια. Οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ. Που όσο τροφοδοτούν τα μέτωπα του πολέμου στη Συρία – ή ανοίγουν και νέα μέτωπα – οι αιτίες της μαζικής προσφυγιάς θα παραμένουν.
Τους ανθρώπους αυτούς, το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης τους αντιμετωπίζει σαν ένα περιττό βάρος, χωρίς ανάγκες και δικαιώματα. Στη χώρα μας, η ντόπια άρχουσα τάξη και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ευελπιστούσε αρχικά στην «αποσυμφόρηση» του προβλήματος μέσω της διοχέτευσης μέρους της προσφυγικής ροής στην Ευρώπη. Η όξυνση ωστόσο της οικονομικής κρίσης του καπιταλιστικού – ιμπεριαλιστικού συστήματος και μέσα στην ίδια την Ε.Ε., που σε προηγούμενη φάση είχε τη δυνατότητα ν’ απορροφήσει το εργατικό δυναμικό των μεταναστών, μέσα κι από την αιματηρή του υπερ-εκμετάλλευση, καθώς και οι αντιθέσεις στο πλαίσιό της (αλλά και με τις ΗΠΑ) την οδηγούν σε μια ανοικτά αντιμεταναστευτική πολιτική. Καταφεύγει σε κλεισίματα συνόρων, απειλεί την κυβέρνηση με έξοδο απ΄ τη συμφωνία Σένγκεν, ενώ «δε λείπουν απ΄ το κάδρο» και οι σκηνές ωμής καταστολής με θύματα ακόμα και παιδιά, σαν κι αυτές που βλέπουμε στα σύνορα με την Π.Γ.Δ.Μ., στην Ειδομένη. Η κατάσταση κινδυνεύει να γίνει πραγματικά εκρηκτική. Η κυβέρνηση «απαντά» με τη δημιουργία των λεγόμενων hot spots στη Σάμο, τη Χίο, τη Λέσβο, την Κω και τη Λέρο και των λεγόμενων «Κέντρων Μεταγκατάστασης» στη Θεσσαλονίκη και στο Σχιστό. Στην πραγματικότητα πρόκειται για στρατόπεδα συγκέντρωσης, για πρόχειρες εγκαταστάσεις για τον εγκλεισμό χιλιάδων προσφύγων σε συνθήκες στρατοπέδου. Με ευθύνη μάλιστα του στρατού και του υπουργείου εθνικής άμυνας. Ο εγκλεισμός αυτός των προσφύγων στα στρατόπεδα αυτά πρέπει να βρει αντίθετο το λαϊκό κίνημα, τους αριστερούς και προοδευτικούς ανθρώπους, απ΄τη σκοπιά της υπεράσπισης και της διεκδίκησης ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης για τους ανθρώπους αυτούς, της διεκδίκησης εγγράφων, ασύλου και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
Από μια τελείως διαφορετική σκοπιά βλέπουμε να ορθώνονται φωνές και αντιδράσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων και δικαιωμάτων, φωνές και αντιδράσεις που υπηρετούν το σύστημα της εξάρτησης και τον ιμπεριαλισμό. Είτε από τους νέο-ναζιστές της «Χρυσής Αυγής» που μεταμφιέζονται και σε «Επιτροπές Κατοίκων» που κι αυτοί δεν αναγνωρίζουν κανένα δικαίωμα στους πρόσφυγες και τους μετανάστες και τους θεωρούν λίγο-πολύ «σκουπίδια». Είτε από διάφορους δημάρχους και τοπικούς ή άλλους παράγοντες που εκφράζουν, επίσης, ένα αντιμεταναστευτικό λόγο. Σύμφωνα με τους διάφορους φασίστες δεν είναι ο ιμπεριαλισμός κι ο καπιταλισμός που ευθύνονται για τα δεινά του λαού μας, δεν είναι το καθεστώς της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, αλλά οι πρόσφυγες κι οι μετανάστες.
Η κυβέρνηση χορεύει στους ρυθμούς της αντιμεταναστευτικής πολιτικής των ιμπεριαλιστών της Ε.Ε. Έχει ζοριστεί απ΄το πρόβλημα και ζητά την «κατανόηση» των ιμπεριαλιστών, ακόμα και της Μέρκελ και της Γερμανίας. Κάτι που φανερώνει και η κίνηση για τη συνάντηση όλων των πολιτικών αρχηγών για τη χάραξη μιας λεγόμενης «εθνικής στρατηγικής» για το θέμα. Ζορισμένη βέβαια είναι συνολικά η ντόπια άρχουσα τάξη και το πολιτικό της προσωπικό, λόγω του ότι η νέα δράση που αναλαμβάνει το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο ανοίγει ζητήματα αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της, γεγονός που υποσκάπτει τη θέση της στην ισχύουσα κατάσταση στο Αιγαίο.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Από μια τελείως διαφορετική σκοπιά μπαίνει το ζήτημα για το λαό, το λαϊκό κίνημα και την Αριστερά.
Καταρχήν είναι όσο ποτέ αναγκαίο να δημιουργηθεί ένα κοινό μέτωπο των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό, το φασισμό και τον πόλεμο. Οι λαοί – και ειδικά οι λαοί της περιοχής μας, των Βαλκανίων, της Μέσης Ανατολής, της Μεσογείου – έχουν κοινούς εχθρούς: Τους ιμπεριαλιστές, που τους καταπιέζουν, τους εκμεταλλεύονται και τους επιφυλάσσουν πόλεμο, πείνα και προσφυγιά. Έχουν κοινά συμφέροντα και δικαιώματα. Οι πρόσφυγες κι οι μετανάστες – κομμάτι των λαών αυτών – έχουν επίσης κοινούς αντίπαλους μ΄ αυτούς που έχει κι ο δικός μας ο λαός. Τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την Ε.Ε., τους κάθε είδους «προστάτες».
Το διεκδικητικό πνεύμα και οι αγώνες για δικαιώματα, ειρήνη, αξιοπρεπή ζωή πρέπει ν’ αποτελεί επίσης την κοινή «απάντηση» τόσο του δικού μας λαού, όσο και των προσφύγων και μεταναστών απέναντι στην κόλαση που τους «προσφέρουν» οι ιμπεριαλιστές.
Η ανάπτυξη ενός λαϊκού αντι-ιμπεριαλιστικού - αντιπολεμικού κινήματος, ενός διεκδικητικού κινήματος για τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών, δίπλα στο διεκδικητικό κίνημα των ελλήνων εργαζομένων, ανέργων, νεολαίας για δικαιώματα και κατακτήσεις, βρίσκεται ακόμα πολύ πίσω απ’ τις απαιτήσεις των καιρών. Κι εδώ έχουν σοβαρές ευθύνες όλες οι δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά και στο λαό.
Ταυτόχρονα η έμπρακτη αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες (πέρα απ΄ τις αυθόρμητες εκδηλώσεις του λαού μας) έχει ανατεθεί στις διάφορες συστημικές ΜΚΟ, και στον λεγόμενο «εθελοντισμό». Παράλληλα με την υποχώρηση των υποχρεώσεων του κράτους. Δημιουργείται έτσι ένα πλαίσιο που αφήνει στα χέρια του συστήματος το ζήτημα της αλληλεγγύης. Είναι δουλειά της Αριστεράς να εκφραστεί η ουσιαστική έμπρακτη λαϊκή αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και μετανάστες ταυτόχρονα με την πολιτική αντιιμπεριαλιστική παρέμβαση πάνω στο ζήτημα.
Μπροστά στην κατάσταση αυτή, η Λαϊκή Αντίσταση – Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία πήρε την πρωτοβουλία να ξεκινήσει πανελλαδική αντιιμπεριαλιστική – αντιπολεμική καμπάνια και αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Να θέσει το θέμα στο λαό. Απ΄ την αριστερή, τη λαϊκή, την αντιιμπεριαλιστική σκοπιά. Να επιδιώξει το άνοιγμα συζητήσεων μέσα στο λαό να πραγματοποιήσει εκδηλώσεις και παρεμβάσεις, να καλέσει στο πάρσιμο πρωτοβουλιών για κινητοποιήσεις, διαδηλώσεις, πικετοφορίες. Να προβάλλει την λογική της αντίθεσης στην κυρίαρχη πολιτική του συστήματος, της κυβέρνησης και των ιμπεριαλιστών. Να προβάλει τη λογική της αντίστασης και του αγώνα. Αλλά και ν΄ αντισταθεί στις φασιστικές και ρατσιστικές κραυγές, και στις επιδιώξεις να δηλητηριαστούν οι συνειδήσεις του λαού μας.
Με τη σημερινή μας εκδήλωση, θέλουμε να προβάλλουμε ένα τέτοιο πνεύμα και να κινηθούμε αποφασιστικά στην κατεύθυνση αυτή, ως το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε για να συγκροτηθεί ένα ισχυρό αντιιμπεριαλιστικό – αντιπολεμικό κίνημα, ένα κίνημα ενάντια σε κάθε λογής «προστάτες», ένα κίνημα υπεράσπισης και διεκδίκησης δικαιωμάτων τόσο για το λαό μας, όσο και για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Να αντισταθούμε!
• ΣΤΙΣ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ
• ΣΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΝΑΤΟΪΚΑ ΣΧΕΔΙΑ!
Να απαιτήσουμε:
• ΕΞΩ ΟΙ ΝΑΤΟΪΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΑΠ΄ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ!
• ΟΧΙ ΣΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ!
• ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ - ΑΣΥΛΟ - ΕΓΓΡΑΦΑ - ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ!
ΚΟΙΝΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ/ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ, ΕΙΝΑΙ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ!
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΣΕΝΓΚΕΝ, ΔΟΥΒΛΙΝΟ 1 & 2 ΚΑΙ Σ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ!
ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ!
ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ, ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ!
ΕΛΛΑΔΑ, ΚΥΠΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ!
ΚΟΙΝΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ, ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ!
ΝΑ ΔΥΝΑΜΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ -¬ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ!
ΟΙ ΛΑΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ!
