ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΒΙΒΛΙΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ

ΟΛΟΙ-ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ,

ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΟΥΝΙΟΥ ΣΤΙΣ  11 π.μ.
(στα γραφεία του Συλλόγου)

ΟΡΓΑΝΩΝΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗ ΣΣΕ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΜΑΣ ΠΟΥ ΙΣΧΥΕΙ ΩΣ ΤΟΝ  ΦΛΕΒΑΡΗ ΤΟΥ 2013

 

Το τελευταίο 15νθήμερο του Μαΐου οι μεγαλοεργοδότες του χώρου, με πρωτοστάτες τα μεγάλα αφεντικά του χώρου (Πατάκη, Καστανιώτη, Μεταίχμιο, Ελευθερουδάκη), κορυφώνουν την επίθεσή τους ενάντια σε κάθε έννοια εργατικού δικαιώματος, προχωρούν σε απολύσεις, σε νέες μειώσεις μισθών, σε μονομερείς αλλαγές του χρόνου εργασίας (3ήμερα και 2ήμερα) με αντίστοιχη μείωση μισθού κ.ά. Παράλληλα επεκτείνεται το φαινόμενο της μη καταβολής δεδουλευμένων, το οποίο σε πολλές επιχειρήσεις ξεπερνά και τους έξι μήνες (Σάκκουλας, Ωκεανίδα, Άγρα, Ερμής, Μαμούθ κόμιξ κ.ά.). Η συγκρότηση της ΕΝΕΛΒΙ, του νέου εργοδοτικού σωματείου, αποτέλεσε την αφετηρία αυτής της οργανωμένης επίθεσης.
Από την πλευρά μας, η κλαδική απεργία στις 15 Μαΐου, την ημέρα λήξης της μετενέργειας πολλών κλαδικών συμβάσεων, με τη συμμετοχή δεκάδων συναδέλφων από πολλούς εκδοτικούς οίκους και βιβλιοπωλεία, έδωσε ένα σαφές μήνυμα προς τους εργοδότες αλλά και την κυβέρνηση και την τρόικα:

Η επιχείρηση ισοπέδωσης των δικαιωμάτων μας και κάθε έννοιας συλλογικότητας στους χώρους δουλειάς δεν θα είναι εύκολη υπόθεση, δεν θα υποκύψουμε στους εκβιασμούς και στο φόβο που σπέρνουν για να μας κάνουν να σκύψουμε το κεφάλι.

Κατά τη διάρκεια της απεργιακής ημέρας υπήρξε απεργιακή περιφρούρηση στο βιβλιοπωλείο Ελευθερουδακης, ενώ πραγματοποιήθηκε πορεία στη Σόλωνος, την Εμ. Μπενάκη και τη Σταδίου με κατάληξη στο Υπουργείο Εργασίας, όπου επιδιώχθηκε συνάντηση με τον υπουργό. Στη συνέχεια κατευθυνθήκαμε στα γραφεία του Metropolis όπου πραγματοποιούνταν κατάληψη από τους εργαζόμενους της εταιρείας. Με το συλλογικό φαγοπότι κάτω από τα γραφεία του Συλλόγου, το οποίο οργανώθηκε με φαγητά των απεργών και της συλλογικής κουζίνας ανέργων και κράτησε για αρκετές ώρες, ολοκληρώθηκαν οι κινήσεις μας στο πλαίσιο της κλαδικής απεργίας. Στην απεργία μας συμπαραστάθηκαν έμπρακτα πολλές συλλογικότητες εργαζομένων και ανέργων καθώς και συνελεύσεις γειτονιών της Αθήνας.
Η μάχη της απεργίας είχε πρακτική αλλά και συμβολική σημασία, αφού έδωσε ένα ευρύτερο μήνυμα και στο υπόλοιπο εργατικό κίνημα. Η μάχη για τις συλλογικές συμβάσεις δεν έκλεισε με την υπογραφή του Μνημόνιου 2, που πολλοί θέλουν να το δουν ως ταφόπλακα κάθε εργατικής διεκδίκησης. Οι έστω και λιγοστές ακόμα αντιδράσεις έχουν αποτέλεσμα. Δεν είναι τυχαίο ότι από πολλές πλευρές ακούγονται –μπορεί βέβαια υποκριτικά– φωνές που ζητούν πάγωμα της μετενέργειας, απόσυρση των μέτρων που μειώνουν τους μισθούς κατά 22% κ.ά. Δεν είμαστε υπερφίαλοι, αλλά και δεν υποτιμάμε τις δυνάμεις μας. Είμαστε περήφανοι ως σωματείο γιατί συνεχίζουμε να δίνουμε με μάχιμο τρόπο και όχι με τη συνδιαλλαγή και την υποταγή τη μάχη για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζόμενων στο χώρο του βιβλίου.

ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Ας γίνει καθαρό για τους εργοδότες-μέλη της ΕΝΕΛΒΙ: η ισχύς της συλλογική μας σύμβασης έχει επεκταθεί μέχρι τις 13-2-2013. Οι μονομερείς προσπάθειες των εργοδοτών να αποφύγουν την εφαρμογή της κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης είναι παράνομες. Μπορούμε λοιπόν να αρνηθούμε τις μειώσεις των μισθών, αφού έχουμε κάθε νόμιμο δικαίωμα γι’ αυτό, αλλά και τα μέσα για να το υπερασπιστούμε στην Επιθεώρηση Εργασίας. Τους προειδοποιούμε επίσης ότι οι επιθέσεις ενάντια στο δικαίωμα της συνδικαλιστικής δράσης των εργαζομένων και η δημιουργία μιας “εργασιακής ζούγκλας” δεν θα μείνουν αναπάντητες.
Όταν οι εργοδότες μάς επισείουν τη μείωση του τζίρου τους –εκβιάζοντάς μας ταυτόχρονα με την απειλή της απόλυσης–, η απάντησή μας είναι απλή: όπως δεν μοιραστήκαμε τα αυξημένα κέρδη τους στην περίοδο των “παχιών αγελάδων” και της “φούσκας” που οι ίδιοι δημιούργησαν, έτσι δεν θα μοιραστούμε και την κρίση της κερδοφορίας τους… Άλλωστε οι εργοδότες έχουν φροντίσει να προστατεύσουν τα κέρδη τους, μειώνοντας τα λειτουργικά έξοδα των επιχειρήσεών τους με τις απολύσεις, χωρίς πολλές φορές να καταβάλλονται οι νόμιμες αποζημιώσεις, τις περικοπές μισθών ή τη μη καταβολή των δεδουλευμένων κ.ά. Δεν τους λυπόμαστε, όπως δεν μας λυπούνται κι αυτοί όταν μας στέλνουν στην ανεργία ή όταν απαιτούν να δουλεύουμε χωρίς να πληρωνόμαστε. Αντί οι εργαζόμενοι να είμαστε τα θύματα, χρειάζεται να αντισταθούμε και να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος.
Το ζήτημα είναι τι πρέπει να κάνουμε εμείς. Η λύση δεν θα έρθει απέξω, θα έρθει από τη δική μας αντίσταση, γι’ αυτό πρέπει να ξεπεράσουμε το κλίμα “εκλογικής αναμονής”. Οι εργοδότες δεν περιμένουν το εκλογικό αποτέλεσμα, παίρνουν τα μέτρα τους τώρα, το ίδιο πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Καμία αναμονή, να σπάσουμε τώρα το φόβο που προσπαθούν να επιβάλουν. Η ελπίδα βρίσκεται στη συλλογικοποίηση των αντιστάσεων στους χώρους δουλειάς και σε όλη την κοινωνία.
Η δικαίωση του συναδέλφου στις εκδόσεις Γεωργιάδη αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των αποτελεσμάτων της αγωνιστικής, περήφανης στάσης. Με τη συμπαράσταση του Συλλόγου διεκδίκησε τη μη αλλαγή της εργασιακής σχέσης από 8ωρο σε 4ωρο, κατάφερε να πάρει όσα του χρωστούσε ο εργοδότης, ενώ αποκαλύφθηκαν και πλήθος αυθαιρεσιών και παρανομιών σε βάρος του συνόλου του προσωπικού, κάτι που δεν είναι προνόμιο μόνο της συγκεκριμένης επιχείρησης.
Με βάση όλα τα παραπάνω, ο Σύλλογος θα κάνει παραστάσεις διαμαρτυρίας σε κάθε εργοδότη που αγνοεί την κλαδική συλλογική σύμβαση και προχωράει σε μονομερείς ενέργειες σε βάρος των εργαζόμενων. Θα καλέσουμε τη νεοσυσταθείσα εργοδοτική οργάνωση, Ένωση Ελληνικού Βιβλίου (ΕΝ.ΕΛ.ΒΙ.) να σταματήσει τις υπεκφυγές και να προσέλθει σε συνάντηση με το Σύλλογο για τα εργασιακά προβλήματα στον κλάδο και για την Κλαδική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Απάντηση για τη στάση της θα καλέσουμε να δώσει και η ΠΟΕΒ, η ομοσπονδία των εργοδοτών.
Ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα σε πολλούς χώρους είναι η άμεση καταβολή των δεδουλευμένων. Οι εργαζόμενοι ζούμε από τον μισθό μας, δεν μας περισσεύουν χρήματα για να δανείζουμε τους εργοδότες και μάλιστα με μηδενικό επιτόκιο.
Εάν στους εργασιακούς μας χώρους μπορέσουμε να χτίσουμε έναν τρόπο συνεύρεσης μεταξύ μας ως συνάδελφοι, εάν προσπαθήσουμε να κρατάμε μια συλλογική στάση απέναντι στα προβλήματά μας, τότε ναι, μπορούμε να βάλουμε φραγμό στο νέο εργασιακό μοντέλο των ατομικών συμβάσεων και του κοινωνικού κανιβαλισμού. Δεν είναι δα και έγκλημα να διεκδικούμε συλλογικές διαπραγματεύσεις και να αξιώνουμε μισθούς που να καλύπτουν τις ανάγκες μας. Είναι ανάγκη να δημιουργήσουμε πυρήνες αντίστασης σε κάθε εργασιακό χώρο, να οργανώσουμε συνελεύσεις, συζητώντας με συναδέλφους, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμα που έχουμε όλοι στην εργασία. Στις πιέσεις και τους εκβιασμούς για υπογραφή ατομικών συμβάσεων, απαντάμε με συλλογικοποίηση στο χώρο δουλειάς, επιδιώκουμε μέσα από σωματειακή επιτροπή ή ακόμα και επιχειρησιακό σωματείο -σε μεγάλους χώρους δουλειάς- τη συλλογική διαπραγμάτευση για όλους τους εργαζόμενους. Στεκόμαστε δίπλα στον καθένα, είτε είναι ωρομίσθιος είτε μερικής ή πλήρους απασχόλησης. Προσπαθούμε να έχουμε μια κοινή πορεία αναπτύσσοντας δίκτυο αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Προσφέρουμε όπου μπορούμε την ηθική, ψυχολογική και υλική μας συμπαράσταση. Οργανώνουμε τις δράσεις μας συλλογικά και από τα κάτω. Εντάσσουμε τις μικρές και τις μεγάλες μάχες μας σε έναν ευρύτερο αγώνα, εντός και εκτός των χώρων δουλειάς, ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και της εξαθλίωσης.
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ, ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6 (β΄ όροφος), Εξάρχεια / 210-3820537 / sylyp_vivliou@yahoo.gr / bookworker.wordpress.com