Και τότε, λοιπόν, στις αρχές του ’80, τρέξανε αρκετοί -μετανιωμένοι για τις νεανικές αταξίες τους- “αριστεροί” να στηρίξουν το ρεύμα της αλλαγής. Αρκετοί και από την εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, μιλώντας για δικαίωση των μεγάλων αγώνων! Τότε να δεις θέσεις για μετακλητούς, για υπουργεία νέας γενιάς, για συμβούλους και παρατρεχάμενους! Σε πιο ένδοξες εποχές! Δεν μήδισαν όμως όλοι! Υπήρχαν και αυτοί που πήγαν κόντρα στο ρεύμα, πάσχισαν να ξαναπιάσουν το νήμα των μαζικών αγώνων, να υπερασπίσουν την αληθινή ιστορία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος.
Αλλά ούτε γι’ αυτό στα είπαν καλά! Σε όλη την πορεία του, το κομμουνιστικό κίνημα υποστηρίχθηκε από χιλιάδες και χιλιάδες ανώνυμους αγωνιστές, οι οποίοι -μέχρι τέλους- στάθηκαν απέναντι σε κάθε εξουσία. Ακόμα και εκεί που η εξουσία (από ένα σημείο και μετά) ήταν μόνο στα λόγια και στα σύμβολα επαναστατική και σοσιαλιστική. Και στα ύστερα χρόνια, στην Ελλάδα της λεγόμενης μεταπολίτευσης, με την υποτιθέμενη δικαίωση και την “αναγνώριση” της αντικατοχικής αντίστασης, η πλειοψηφία αυτής της γενιάς κράτησε ψηλά το άσπρο κεφάλι, με αξιοπρέπεια και υπερηφάνεια, μακριά από κυβερνήσεις, εξουσίες, παράσημα και ποικίλες ''αυλές”. Απροσκύνητοι μέχρι τέλους, ακόμα και το δύσκολο καιρό που έπεφταν με πάταγο τα κόκκινα σύμβολα, σαν άδεια πουκάμισα, στις πόλεις και τις πρωτεύουσες της Ανατολής.
Και καλά, αυτά δεν στα είπανε. Για το προσκλητήριο να βάλεις πλάτη στο κόμμα, ούτε γι’ αυτό σε “ψίλιασαν”; Πως στην πραγματικότητα βάζεις πλάτη σε ένα κόμμα το οποίο ανέλαβε να βάλει και πλάτη και χέρια και πόδια, για να διαβεί τα “δύσκολα” το σύστημα της εκμετάλλευσης και της υποτέλειας; Πως οι παλιοί καθεστωτικοί παραμερίσανε αφήνοντάς σας, όχι έναν αλλά αρκετούς κουβάδες με σκατά για να τους κουβαλήσετε χωμένοι ως το κεφάλι; Μέχρι να βολέψουν την κατάσταση, να ποδηγετήσουν τη λαϊκή αντίδραση και (κυρίως!) να επιβληθούν μέτρα που ούτε η πασοκοδεξιά, μαζί με ποτάμια και με κουβέληδες, θα μπορούσε να περάσει;
Και όταν ολοκληρώσετε το... βρώμικο κουβάλημα, τότε δεν θα σας χρειάζονται. Άσε που ποτέ κανένας ισχυρός δεν εκτίμησε τους προσκυνημένους και τους μεταμεληθέντες. Θα σας πετάξουν μαζί με τους κουβάδες που κουβαλάτε ή, αλλιώς, όπως λέει ο λαός μας, σαν στημένες λεμονόκουπες.
Αν νομίζεις πως οι επιθέσεις από τους μελανοχίτωνες του Πρώτου... Φλέματος είναι γιατί σας φοβούνται, είσαι βαθιά νυχτωμένος. Τροχιοδεικτικές βολές και υποθήκες είναι, για την επόμενη φάση, όταν θα πρέπει η λαϊκή οργή να κατευθυνθεί σε έναν καινούριο αποδιοπομπαίο. Για να χειραγωγηθεί και πάλι, όπως έγινε με επιτυχία (και με τη δική σας συμβολή) τα προηγούμενα χρόνια. Και τότε ούτε θα βρέχει... ούτε θα ψιχαλίζει!
Κοντολογίς. Το αν θα χάσετε ή δεν θα χάσετε, συλλογικά και κομματικά, κουβαλώντας σκατά είναι δικό σας θέμα, στην κόντρα σας με το Πρώτο Φλέμα και τα αφεντικά του τα οποία (ως... κουβαλητής οφείλεις να ξέρεις καλά) μπαινοβγαίνουν στο Μαξίμου και σχεδιάζουν από κοινού με τον πρωθυπουργό σας τα νομοσχέδια της κοινωνικής βαρβαρότητας. Όλα αυτά δεν αφορούν την αληθινή Αριστερά, τις μνήμες και τους συλλογικούς ιστορικούς αγώνες που έχει χαραγμένους στο σημερινό σώμα της, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Και το σημερινό σώμα της Αριστεράς, όπως και κάθε αληθινής Αριστεράς, ζει και αναπνέει στους δρόμους των διαδηλώσεων, στις πύλες των εργοστασίων με τους απολυμένους εργάτες, στα μπλόκα των φτωχών αγροτών, στις μάχες για την υπεράσπιση των προσφύγων... Με αυτά έχετε κόψει παρτίδες, ακόμη και όσοι παλιότερα είχατε. Αρκετοί, τότε, δίχως υστεροβουλία, αλλά οι περισσότεροι (με επικεφαλής τους επαγγελματίες του είδους) με σκοπό την αναρρίχηση στην κυβερνητική καρέκλα.
Τώρα, με αυτά τα πρόσφατα που έζησες και τα άλλα τα παλιά που στα διηγήθηκαν, έχετε σχέση, όση σχέση έχει ο ιδιοκτήτης της κιτρινοφυλλάδας με την αντικειμενική πληροφόρηση και τον πολιτισμό.
19-1-2016
Γρηγόρης Ανδρεάτος
Αντρέας Βογιατζόγλου
Δημήτρης Μάνος
Νίκος Παπαβασιλείου
Δημήτρης Παυλίδης
Θοδωρής Φωτόπουλος
