Αντίσταση στα Γιάννενα


Δευτέρα 2 Ιουλίου 2012

Παρέμβαση στη συνδιάσκεψη των αντιπροσώπων του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ της ΣΑΜΟΥ

Δε «διαπραγματευόμαστε» τα δικαιώματα μας!
Αντίσταση! Διεκδίκηση!
Με αγώνες και σωματεία στα χέρια των εργαζομένων

Το κείμενο αυτό αποτελεί παρέμβαση στη συνδιάσκεψη των αντιπροσώπων του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ της ΣΑΜΟΥ.

Τελικά έφτιαξαν κυβέρνηση! Με καταιγίδα εκβιασμών από ΕΕ-ΗΠΑ, με όργιο απειλών από τους ντόπιους παράγοντες, με διπλές εκλογές το σύστημα κατόρθωσε να διαμορφώσει την τρικομματική λύση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ με την οποία στοχεύει να συνεχίσει και να κλιμακώσει την πολιτική των Μνημονίων, την καταλήστευση του λαού, το ξεπούλημα της χώρας. Η επιτυχία του αυτή είναι προσωρινή και εύθραυστη, όπως ήδη δείχνουν τα κυβερνητικά άλγη. Πάνω από όλα γιατί  απέναντι στην πολιτική της η νέα κυβέρνηση έχει τα δικαιώματα, τα συμφέροντα, τις ανάγκες των εργαζομένων και ολόκληρου του λαού. Σε αυτή τη βάση πρέπει να ανασυνταχθεί ο λαός, μακριά από αναμονές για «διαπραγματεύσεις» ή για άλλες κυβερνητικές λύσεις.
Οι εργαζόμενοι μπορούν να νικήσουν μόνο στο πεδίο της μαζικής πάλης και των αγώνων. Σ’ αυτό το πεδίο πρέπει να επιστρέψουν μαζικά κι αποφασιστικά για να εδραιώσουν και να επεκτείνουν την αναμέτρηση που ξεκίνησαν όλη την προηγούμενη περίοδο. Ένας νέος, πιο μαζικός και πιο αποτελεσματικός, πολιτικός γύρος αγώνων πρέπει άμεσα να ανοίξει!


Η αντιδραστική επέλαση στο Δημόσιο μόλις άρχισε…
Μετά τις περικοπές και τα απανωτά χτυπήματα στα δικαιώματα των εργαζομένων στο Δημόσιο τα πρώτα χρόνια της μνημονιακής περιόδου, ήρθε ο νόμος 4024 του 2011 (μισθολόγιο-βαθμολόγιο-εφεδρείες) για να βεβαιώσει και τον πιο δύσπιστο πως η αντιδραστική ανατροπή που εξελίσσεται δεν έχει τέλος. Και πράγματι: η ψήφιση το Φλεβάρη του 2012 του δεύτερου Μνημονίου με στόχο τη μείωση κατά 150.000 των εργαζομένων στο Δημόσιο, τις 15.000 απολύσεις που προβλέπει εντός του 2012, τη ραγδαία ισοπέδωση στοιχειωδών κατακτήσεων  στο χώρο της Υγείας (κατάρρευση Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας, περίθαλψη-ΕΟΠΥΥ, φάρμακα), τη στρατηγικού χαρακτήρα επίθεση στην Εκπαίδευση μέσω της επιταχυνόμενης αξιολόγησης, αλλά και μια σειρά άλλων μέτρων (συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων, αλλαγές σε προγράμματα σπουδών-εξετάσεις, συντριβή των προϋπολογισμών για τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων κ.ά.) το εκτεταμένο σχέδιο κατάργησης υπηρεσιών και μετατάξεων εργαζομένων σε μια σειρά άλλες δημόσιες υπηρεσίες (ΔΟΥ, ΙΚΑ κλπ)  δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας για αυτό που είναι μπροστά μας.
  • Ισόβια εξαθλίωση, καθεστώς τρομοκρατίας και υποταγής, αναίρεση συνδικαλιστικών-δημοκρατικών δικαιωμάτων και επιβολή βάρβαρων ελαστικών σχέσεων εργασίας για όλους τους εργαζόμενους του Δημόσιου Τομέα.
  • Κατάργηση-ισοπέδωση κάθε βασικού κοινωνικού δικαιώματος σε Υγεία και Παιδεία, τομείς που μετατρέπονται όλο και περισσότερο σε πεδίο κερδοφορίας του κεφαλαίου και που κυριολεκτικά στραγγαλίζονται, ώστε να «προσαρμοστούν» στις μεσαιωνικές συνθήκες που διαμορφώνει για τους εργαζόμενους και τη νεολαία η επίθεση  ΔΝΤ-ΕΕ-κεφαλαίου.
Κόντρα στη μαύρη προπαγάνδα και τους αντιδραστικούς μύθους που συνοδεύουν και συνηγορούν σε αυτή την πολιτική για το «υπερτροφικό Δημόσιο», για τους «άχρηστους και τεμπέληδες προνομιούχους του», για τους αναγκαίους «εξορθολογισμούς» και «μεταρρυθμίσεις» πρέπει να αντιταχτεί και να κατακτηθεί πλατιά η βασική αλήθεια: δεν είναι οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματα του λαού οι υπεύθυνοι για την κρίση, η κρίση είναι αποτέλεσμα του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Αυτό που βιώνουμε δεν είναι «προσπάθεια διόρθωσης αντικειμενικών δυσκολιών και στρεβλώσεων». Η μόνιμη και σταθερή δουλειά, ο μισθός, η σύνταξη, η περίθαλψη, η δωρεάν και δημόσια υγεία-παιδεία, η δημοκρατία και οι ελευθερίες των εργαζομένων δεν είναι στρεβλώσεις. Είναι δικαιώματα και κατακτήσεις. Αυτά θέλει να συντρίψει το σύστημα για να βγει  από την κρίση του. Η έξοδος στην οποία θέλει να μας οδηγήσει είναι η είσοδος στην πιο άγρια εκμετάλλευση, στην πιο μεγάλη βαρβαρότητα. Η υπεράσπιση-διεκδίκηση αυτών των δικαιωμάτων μας προϋποθέτει και απαιτεί την μαζική αναμέτρηση: με τους διεθνείς «αφέντες» της χώρας και του λαού, με το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Με το κράτος-εργοδότη των Δ.Υ. αλλά και ληστή-τρομοκράτη όλου του λαού. Με τις κυβερνήσεις τους και τα κόμματα τους. Με τις συνδικαλιστικές παρατάξεις και τις δυνάμεις που αυτά τα κόμματα έστησαν για να ελέγχουν, να  χειραγωγούν, να καταπνίγουν, να ευτελίζουν και να ξεπουλάνε την αγωνιστική διάθεση, τις αντιστάσεις και τους αγώνες των εργαζομένων.

Ενότητα και αγώνας των από κάτω για την ανατροπή της επίθεσης
Το πυκνό πλέγμα των συνδικαλιστικών ηγεσιών στις ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, στα Β/βάθμια όργανα, αλλά και των μεγάλων και μικρότερων παραγόντων των παρατάξεων του συστήματος ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚΕ μέσα στους τοπικούς συλλόγους, αποπροσανατολίζει και καταπνίγει εδώ και δεκαετίες τις ανάγκες και τις δυνατότητες των εργαζομένων. Αυτό το πλέγμα πρέπει να αποσαθρωθεί! Κι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο με έναν τρόπο: την πολιτική-συνδικαλιστική και οργανωτική χειραφέτηση των εργαζομένων στη βάση της μαζικής αντίστασης τους στα Μνημόνια και σε όλα τα αντιλαϊκά μέτρα, αντίσταση που απαιτεί από τη μία μεριά τη σύγκρουση και ρήξη με τις συνδικαλιστικές δυνάμεις του συστήματος και από την άλλη την πολιτική, συνδικαλιστική και οργανωτική ανασύσταση των σωματείων και του ίδιου του συνδικαλιστικού-εργατικού κινήματος.
Αυτή η ανασύσταση, η νέα ενότητα που χρειάζονται να αποκτήσουν οι εργαζόμενοι στη βάση των απαιτήσεων της ταξικής πάλης και των συμφερόντων τους, θα οικοδομηθεί με τους ίδιους τους εργαζόμενους πρωταγωνιστές. Με την επανάκτηση και το ζωντάνεμα της δημοκρατικής λειτουργίας των σωματείων τους και τη διαμόρφωση από τους ίδιους των στόχων πάλης και όχι με τις έτοιμες «πλατφόρμες» αιτημάτων που αναπαράγουν αδιέξοδα κομματικά σχέδια. Με αυτή την κατεύθυνση μπορεί να παραμεριστεί και να ηττηθεί η λογική και πρακτική της «συγκατοίκησης-συνδιοίκησης» του συνδικαλιστικού κινήματος με το κράτος, που κυριάρχησε εδώ και πολλά χρόνια. Με αυτή την κατεύθυνση το συνδικαλιστικό κίνημα μπορεί να γίνει ταξικό και αγωνιστικό και άρα  αποτελεσματικό για τα συμφέροντα των εργαζομένων.
Η απερχόμενη Γραμματεία του Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ βρέθηκε μακριά και ενάντια σε αυτές τις ανάγκες των εργαζομένων και της πάλης τους. Η συγκρότηση της τον Ιούνιο του 2009, στηρίχθηκε στη συνεργασία που η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα (ΠΑΜΕ) επέλεξε να κάνει με τις δυνάμεις των ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ, απορρίπτοντας την πρόταση συνδιαμόρφωσης κοινού αγωνιστικού πλαισίου που κατέθεσε η Αγωνιστική Συσπείρωση. Έτσι φάνηκε όμως ότι το μόνο που ενδιέφερε την Αγωνιστική Ταξική Ενότητα ήταν να χρησιμοποιήσει το Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ σύμφωνα με τους εκάστοτε σχεδιασμούς του ΠΑΜΕ, ακόμα και ανοιχτά εχθρικά προς στα σωματεία του και τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων τους.
Η γραμματεία του ΝΤ της ΑΔΕΔΥ μπορεί να συμβάλει στις ανάγκες της πάλης, στο στόχο της ανατροπής των Μνημονίων και συνολικά της αντεργατικής-αντιλαϊκής επίθεσης, μόνο με πρωτοβουλίες που θα φέρνουν στην πρώτη γραμμή τα σωματεία και τους εργαζόμενους του νομού. Ο συντονισμός και η κοινή πάλη των σωματείων δεν μπορεί να υποτάσσεται ούτε στην ΑΔΕΔΥ, ούτε σε παραταξιακές-κομματικές επιλογές και σχεδιασμούς. Αυτή την κατεύθυνση θέλει να υπηρετήσει η Αγωνιστική Συσπείρωση. Με εμπιστοσύνη στους εργαζομένους και τη μαζική πάλη. Για να ανοίξει ένας νέος πιο μαζικός και αποφασιστικός κύκλος αγώνων για την ανατροπή της βαρβαρότητας, για να κατακτήσει το κίνημα των εργαζομένων την καθοριστική δύναμη που του αντιστοιχεί!
Αγωνιστική Συσπείρωση Δ.Υ. νομού Σάμου
Σάμος 30-06-2012