Σωματείο Εργαζομένων στην Επιχείρηση Phone Marketing SA
Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,
Από το Μάρτη μέχρι σήμερα εμείς οι εργαζόμενοι στη Phone Marketing
έχουμε δώσει έναν αγώνα συνεχούς απεργίας, πρωτόγνωρο για όλους μας αφού
στην επιχείρηση δεν υπήρχε καμία προηγούμενη συνδικαλιστική εμπειρία. Ο
αγώνας αυτός ξεκίνησε ως αντίδραση ενάντια στην προσπάθεια επιβολής από
τη Διοίκηση της εταιρείας, εκ περιτροπής εργασίας με ένα 8ωροδουλειάς
την εβδομάδα για 140€ μισθό το μήνα. Στις 21 του Μάρτη αποφασίσαμε με
φάρο τον αγώνα των Χαλυβουργών να ξεκινήσουμε απεργία. Όλο αυτό το
χρονικό διάστημα ήρθαμε αντιμέτωποι με δύσκολες καταστάσεις, αφήνοντας
πίσω τις οικογένειές μας και περνώντας 14 και πλέον ώρες έξω από την
εταιρεία.
114 μέρες συνεχών απεργιακών κινητοποιήσεων μετά, και τη στιγμή που όλα
τα εργασιακά δικαιώματα καταρρέουν, καταφέραμε μια μικρή νίκη να αρθεί
το μέτρο της εκ περιτροπής εργασίας. Επίσης πετύχαμε, να διατηρήσουμε
τους μισθούς μας στα όρια της παλιάς Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης
Εργασίας πριν την εφαρμογή των νέων νόμων, την ώρα που στον κλάδο μας
υπάρχουν εργαζόμενοι των 200€ και 300€, ενώ οι απολύσεις είναικαθημερινό
φαινόμενο.
Αυτή ήταν μια μάχη που δώσαμε με αξιοπρέπεια και με όσο το δυνατόν
καλύτερους όρους μπορούσαμε να εξασφαλίσουμε για όλους μας. Η
σημαντικότερη κατάκτηση όλες αυτές τις ημέρες ήταν η κατανόηση όλων των
συναδέλφων για συλλογικό αγώνα, η οργάνωση στα κλαδικά μας σωματεία αλλά
και η ίδρυση του Επιχειρησιακού μας Σωματείου. Καταλάβαμε ότι σε κάθε
τόπο δουλειάς οι εργαζόμενοι έχουν ένα και μόνο κοινό συμφέρον μεταξύ
τους, το δικαίωμα στην εργασία και στην αμοιβή μας με αξιοπρεπείς
μισθούς. Αντιληφθήκαμε την αναγκαιότητα γιασυσπείρωση και οργανωμένη
καθημερινή πάλη στους τόπους δουλειάς για να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί
τη λαίλαπα που έρχεται να γκρεμίσει ό,τι έχει κατακτηθεί στην εργασία
χρόνια τώρα.Συνειδητοποιήσαμε ότι τίποτα δεν μπορεί να κατακτηθεί και να
στηριχθεί αν δεν υπάρχει αλληλεγγύη και συμπαράσταση από συναδέλφους,
γειτονιές, λαϊκές επιτροπές, σωματεία, συλλόγους και άλλους φορείς. Από
την πρώτη στιγμή δίπλα μας, όλο αυτόν τον καιρό προσφέροντάς μας υλική
βοήθεια,οικονομική στήριξη αλλά και ψυχολογική με τη φυσική καθημερινή
παρουσία πλάι μας ήταν τα σωματεία μας, το ΣΕΤΗΠ και Χρηματοπιστωτικού
Συστήματος που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και η Λαϊκή Επιτροπή της Νέα
Ιωνίας. Επίσης συμπαραστάθηκαν στον αγώνα μας δεκάδες σωματεία και του
κλάδου και συνολικότερα των ίδιων των εργαζομένων που βιώνουν την
αντιλαϊκή επίθεση και στη δική τους ζωή, σύλλογοι, ομοσπονδίες, άνεργοι,
συνταξιούχοι,φοιτητές, γυναίκες και όλοι οι άνθρωποι που καθημερινά
περνούσαν από το χώρο της απεργίας δίνοντάς μας δύναμη και κουράγιο να
συνεχίσουμε τον αγώνα μας.
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟ ΚΑΙ ΚΛΑΔΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
Τη μάχη για αξιοπρέπεια θα συνεχίσουμε να τη δίνουμε και μέσα στην
εργασία μας και καθημερινά θα συνεχίσουμε ν’ αγωνιζόμαστε για συλλογικές
συμβάσεις εργασίας με βάση τις ανάγκες μας, τη διασφάλιση, τη
διεκδίκηση και τη διεύρυνση των δικαιωμάτων μας.
16/07/2012
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ 114 ΜΕΡΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗ PHONE MARKETING
Στις 21 Μαρτίου εμείς οι εργαζόμενοι στη Phone Marketing προχωρήσαμε σε
μια σκληρή απεργία διαρκείας ενάντια στο μέτρο της εκ περιτροπής
εργασίας που προσπάθησε να μας επιβάλλει η εργοδοσία (δηλαδή να
δουλεύουμε με ένα 8ωρο την εβδομάδα για 140 ευρώ το μήνα ).
Στη διάρκεια αυτών των 114 ημερών περιφρουρήσαμε σε καθημερινή βάση την
απεργία μας, στήνοντας μικροφωνική αντιπληροφόρησης για να
διαβάζονται τα κείμενα μας αλλά και όλα όσα μας έστελναν όσοι
συμπαραστέκονταν σε αυτόν τον αγώνα. Πραγματοποιήσαμε παρεμβάσεις στην
επιθεώρηση εργασίας, στο υπουργείο εργασίας και συγκέντρωση
διαμαρτυρίας έξω από το χώρο εργασίας μας.
Δίπλα σε αυτόν τον αγώνα στάθηκαν αρκετές δεκάδες αλληλέγγυοι φορείς:
κλαδικά-επιχειρησιακά σωματεία, σωματεία βάσης καθώς και σύλλογοι
εργαζομένων, λαϊκές και τοπικές επιτροπές των γύρω περιοχών,
συλλογικότητες και αυτοδιαχειριζόμενοι κοινωνικοί χώροι αλλά και πολλοί
μεμονωμένοι άνθρωποι στηρίζοντας αυτόν τον αγώνα με καθημερινή φυσική
και ηθική παρουσία, όπως και οικονομική στήριξη γεγονός που μας
βοήθησε αρκετά για να αντέξουμε σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα δίνοντάς
μας κουράγιο για τη κάθε παρά πέρα μέρα ύπαρξης σε αυτόν.
Καταφέραμε να αρθεί η αρχική πρόταση του εργοδότη για 1 μέρα εργασίας
την εβδομάδα, με αποδοχή από τη πλευρά μας, μιας νέας συμφωνίας με
σαφώς δυσμενέστερους όρους από την αρχική κατάσταση. Για τους επόμενους
3 μήνες μπαίνουμε σε καθεστώς ημιαπασχόλησης, δηλαδή 4ωρης πενθήμερης
εργασίας με 15% μείωση των αποδοχών μας (στα πλαίσια όμως των παλιών
συλλογικών συμβάσεων όσο αφορά το μισθολογικό) και στα μέσα Οκτώβρη
επιστρέφουμε στα ωράριά μας με 15% μείωση.
Σίγουρα δε βελτιώθηκαν ούτε διατηρήθηκαν οι αρχικές συλλογικές συνθήκες
εργασίας, αλλά αυτό δε πρέπει να μας πτοεί καθώς αυτός ο αγώνας θα
συνεχιστεί και μέσα στο χώρο εργασίας. Ιδίως μετά την ίδρυση του
επιχειρησιακού σωματείου μας, και πόσο μάλλον ενώ κατά τη διάρκεια
αυτού του αγώνα αντλήσαμε εμπειρία αναγνωρίζοντας τη δύναμη του
συλλογικού με διάφορες μορφές αντίστασης, που μας έδωσαν την δυνατότητα
να μπορούμε εμείς να καθορίσουμε το πεδίο μάχης ενάντια στα νέα μέτρα
του κράτους και των αφεντικών για τη δημιουργία σκλάβων.
Η εξέλιξη ίσως και να ήταν διαφορετική αν όλοι οι εργαζόμενοι
συμμετείχαμε ενεργά στα συλλογικά μας οργανα από την αρχή, με στόχο να
παίρνονται οι αποφάσεις από τα κάτω, και οι ζυμώσεις που θα προέκυπταν
να ήταν ικανές να συνδέσουν τους κοινωνικούς ταξικούς αγώνες πριν
ακόμα βρεθούμε και εμείς σε αυτή τη θέση.
Επίσης, κατά την διάρκεια της απεργίας, θα μπορούσαμε, δίχως φόβο, να
πραγματοποιήσουμε δυναμικότερες και περισσότερες παρεμβάσεις,
συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες και πορείες έξω από την εταιρεία καθώς και
στο κέντρο της μητρόπολης μαζί με όλους όσους βιώνουν τις ίδιες
απάνθρωπες συνθήκες επιβίωσης έτσι ωστε να ενωθούν οι επιμέρους αγώνες
που εξελίσσονται καθημερινά αλλά και να εξαπλωθεί η ανάγκη για
αντίσταση στην κοινωνία συνολικότερα.
Σε αυτό το κρίσιμο σημείο της ιστορίας που διανύουμε, η επίθεση των
αφεντικών δεν έχει όρια, καταργώντας εργατικά κεκτημένα και δικαιώματα,
κάνοντας μειώσεις σε συντάξεις, μισθούς και επιδόματα, έχοντας
αποδημήσει το σύστημα υγείας και περίθαλψης και επιβάλλοντας σαν μόνη
πραγματικότητα για εμάς την επισφάλεια και την ανεργία. Το αποτέλεσμα
είναι η απόγνωση και η εξαθλίωση να σαρώνουν τον κοινωνικό ιστό, ενώ
αυτή η επίθεση δεν θα σταματήσει να εντείνεται όσο τους δίνουμε χώρο.
Άρα δε μπορούμε να μιλήσουμε για νίκη ή για ήττα.
Είναι και αυτή μια στιγμή του αγώνα. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε
ότι ο καθένας από εμάς ξεχωριστά είναι ικανός να πάρει τη ζωή στα χέρια
του μέσα και έξω από τους χώρους εργασίας, δρώντας συλλογικά και
σεβόμενος τη διαφορετική αντίληψη, παίρνοντας αποφάσεις και
συμμετέχοντας σε δυναμικές δράσεις, μέσα από οριζόντιες αδιαμεσολάβητες διαδικασίες μακριά από παραταξιακές και κομματικές λογικές, που περιχαρακώνουν τους κοινωνικούς και κατ’ επέκταση εργασιακούς αγώνες.
Άλλωστε έτοιμες συνταγές αγώνα και φόρμουλες κατάκτησης αξιοπρεπών συνθηκών επιβίωσης δεν υπάρχουν. Αυτές
θα τις κατακτήσουμε από κοινού αρκεί να νικήσουμε το φόβο παίρνοντας
τις ζωές μας στα χεριά μας για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα...
ΧΑΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕ ΔΟΘΗΚΑΝ ΠΟΤΕ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Μέσα και έξω από τη δουλειά…
Ε.Κ. (Απεργός-Εργαζόμενη στη Phone Marketing)
Πηγή: Κατάληψη ΕΣΗΕΑ
